Z pewnością zastanawiecie się co kryje się pod nazwą MRARKA OGRODOWA. Może wydawać się, że to jakieś urządzenie do pielęgnacji ogrodu, i dużo się tu nie mylimy… z tym, że nie jest to urządzenie a żywe stworzenie, które jest zapylaczem.
Powoli zbliża się wiosna. Obudziły się pszczoły Osmina rufa – murarki ogrodowe. Można już spotkać te osobniki pszczoły samotnicy. Murarka ogrodowa jest samotnie żyjącą, dziką pszczołą z rodziny miesiarkowatych. Jest to jeden z najpospolitszych wiosennych gatunków pszczół. Ich loty trwają od pierwszych dni kwietnia do końca czerwca. Najczęściej zasiedla ogrody, sady oraz łąki. Murarka jest gatunkiem odznaczającym się całkowitym brakiem agresywności i łagodnością w kontakcie z człowiekiem, nie żądli.
Skąd wzięła się ta przedziwna nazwa? Otóż nazwa „murarka” pochodzi od czynności związanych z zakładaniem gniazd, do których budowy używa ona gliny lub piasku zmieszanego ze śliną owada.
Osmina rufa jest wykorzystywana coraz częściej do zapylania upraw sadowniczych.
Odwiedza między innymi wszystkie gatunki drzew owocowych, porzeczki, maliny, truskawki, jeżyny, rzepak, wykę czy mniszek. Samice murarki ogrodowej, wylatując po pokarm, zbierają jednocześnie nektar oraz pyłek.
Jedna pszczoła murarka w ciągu całego swojego życia odwiedza około 6 tysięcy kwiatów. W czasie 1 lotu trwającego 12-19 minut, murarka zbiera pokarm z około 30 kwiatów.
Murarki ogrodowe na gniazda bardzo chętnie adaptują wszelkie otwory, szczególnie w drewnie oraz wszelkiego rodzaju rurki, np puste łodygi roślin. Dlatego warto w pobliży swojego ogrodu zapewnić im małe M4, by mogły zatrzymać się na dłużej. Do przygotowania gniazd dla tej błonkówki można wykorzystać naturalne „konstrukcje” – np. źdźbła trzciny pospolitej.
Murarka to bardzo sympatyczna pszczoła, pomimo tego, że nie produkuje miodu warto zaprosić ją do swego ogrodu. Jest to znakomity owad zapylający, którego praca wpływa na jakość i wielkość plonów.
AZK